Jak zmienić złe zachowanie kota z bieżnią SimpleRun.

Stwarzając kotu okazję do przejawiania zachowań łowieckich, które wymagają czasu, zręczności i przede wszystkim wysiłku fizycznego, zaspokoimy jego drapieżne instynkty. Bieżnia dla kota SimpleRun jest sposobem zagospodarowania energii, którą zainwestowałby w prawdziwe polowanie.

Naszym celem jest zachęcenie kota do aktywności fizycznej, która ma stać się dla niego równie atrakcyjna, angażująca i męcząca jak prawdziwe polowanie. Jeśli potrafimy mu wypełnić czas, który inaczej mógłby poświęcić na drapanie mebli, ścian, firan czy przynoszenie prawdziwych zdobyczy, prawdopodobnie zaspokoimy jego potrzeby nie tylko pod względem fizycznym, lecz także, psychicznym. Uczynienie z zabawy stałego elementu codziennego życia przynosi dodatkową korzyść. Mianowicie nasz kot nie nudzi się, nie ulega frustracji i przede wszystkim nie zagraża mu otyłość. Uczenie kota alternatywnego polowania, w postaci zabawy, wpływa pozytywnie na jego jakość życia.

DOM JAKO TEREN ŁOWIECKI KOTA

Pomyśl o swoim domu jak o potencjalnym terenie łowieckim. Czy Twój kot ma możliwość skakania i biegania? Kot, który nigdy nie wychodzi na zewnątrz to zjawisko względnie nowe. Domowe koty pochodzą przecież od drapieżników polujących. Z ewolucyjnego punktu widzenia jest o wiele za wcześnie na to, by wyzbyły się popędu do wędrówek. Zachodzi więc poważne ryzyko, że kot trzymany za zamkniętymi drzwiami będzie sfrustrowany i znudzony. Właściciel, który nie wypuszcza swojego ulubieńca z domu, musi podjąć przemyślane kroki, by do tego nie doszło. Koty polują, gdy nadarzy się okazja. Ich łowiecki instynkt ożywa, gdy potencjalna ofiara pojawia się przypadkowo na obrzeżach pola widzenia. Możemy wykorzystać ten mechanizm podczas zabawy z kołem, wabiąc kota światłem lasera w celu wejścia na bieżnię. Bieżnia SimpleFly jest meblem, dzięki któremu kot nie tłumi prawdziwej natury.

JAK WYTRESOWAĆ KOTA? CZY JEST TO W OGÓLE MOżLIWE?

Tak, tresura kota nie wymaga jakiejś tajemnej wiedzy. Szkolenie będzie miało sens tylko wtedy, gdy poznamy właściwy mechanizm uczenia. Koty łatwo się dostosowują i uczą, ale mają odmienne motywacje i priorytety. W związku z tym, że wiedza o tym jest mało rozpowszechniona, zyskały opinię nienadających się do tresury. Nic bardziej mylnego!

PO CO W OGÓLE TRESOWAĆ KOTA?

Tresura kota zwiąże Was, silniej niż mogłoby do tego dojść w jakikolwiek inny sposób. Kot będzie Cię postrzegał, jako źródło licznych przyjemności i Twój obraz w jego umyśle stanie się dużo bardziej pozytywny. Szkoląc swojego kota, staniesz się rzeczywistym prekursorem nowego podejścia do kotów. Koty „jutra” będą musiały wyraźnie różnić się od kotów „dnia wczorajszego” i tresura stanowi fundamentalny czynnik tej przemiany. Przemiany, której nie da się uniknąć, jeśli koty mają być nadal popularne i akceptowane przez całą społeczność, a nie tylko przez swoich miłośników.

Kot docelowo będzie robił tylko to, co sprawia mu przyjemność. Nasze zadanie polega zatem na doprowadzeniu do tego, żeby chciał robić to, co leży w jego dobrze pojętym interesie. Trening na bieżni do biegania lub inna przemyślana zabawa pomaga też wiązać w ryzy zachowanie kota przez nas niepożądane i irytujące, zaś w pełni naturalne dla kota. Wśród nich zapewne największe kontrowersje budzi polowanie na żywe istoty i drapanie mebli. Przez odpowiednią tresurę można przekierować to zachowanie kota na zabawę.

KRÓTKIE TRESURY I NAGRODY

Pamiętajmy, że kot nie ściga zwierzyny aż do wyczerpania sił – jest sprinterem, a nie maratończykiem. Pogoń sprawia mu przyjemność, jednak nie może trwać zbyt długo. Pojedyncze sesje treningu muszą być stosunkowo krótkie – 3 do 5 minut. Równie ważne jest to, jak często powinno się pozwalać kotu na zdobycie nagrody. Mianowicie powinno to zależeć od zaangażowania kota w zabawę.

• Jeśli jest słabo zainteresowany, daj mu częściej „zwyciężyć”
• Jeśli jest mocno zaangażowany i sprawny utrudniaj mu zadanie, zmuszając do większego wysiłku i co jakiś czas pozwól mu zdobyć nagrodę.
• Jeżeli kot w ogóle nie wykaże zainteresowania zabawą, mimo wszystko nagrodź go za to, że podchodzi do zabawki. Im lepiej zapamięta, że przebywanie w pobliżu zabawki wiąże się z nagrodą, tym chętniej będzie się do niej zbliżał, a wtedy rośnie szansa, że w końcu zacznie jej używać.

Powtarzaj taką tresurę nawet przez kilka dni, dopóki Twój pupil nie zacznie regularnie wchodzić na koło. Można dodatkowo zwiększyć zainteresowanie kota, rozsypując suszoną kocimiętkę wokół bieżni do biegania. Ważne jest, aby przy treningach środowisko było wolne od rozpraszających bodźców tj. włączony telewizor, radio, rozchodzące się zapachy odświeżaczy czy przygotowywanego obiadu lub też otwarte okno. Wszystkie te czynniki bardzo dekoncentrują kota. Unikaj też zbyt wielu powtórzeń i nie przedłużaj zabawy.

CZY KARAĆ KOTA PODCZAS TRESURY?

Pamiętaj też, że wszystkie kary są dla kota bardzo stresujące i mają prawdopodobnie szkodliwy wpływ na jakość jego życia. Skuteczne szkolenie kotów polega na wynagradzaniu zachowań, które chcemy osiągnąć i ignorowaniu zachowań niepożądanych.

KARMIENIE KOTA. JAK CZĘSTO KARMIĆ KOTA I CZYM GO NAGRADZAĆ?

Najczęściej karmienie kota odbywa się dwa razy dziennie poprzez napełnienie miski w stałym miejscu. Jeśli jednak zastanowimy się nad tym, jak kot poluje, to dojdziemy do wniosku, że przyjmowanie pokarmów w dzikim życiu odbywało się zupełnie inaczej. Nieudomowione koty jadły często, ale mało poświęcając wiele energii psychicznej i fizycznej na zdobycie żywności. Ponadto odbywało się to w różnych miejscach. Zatem możemy wprowadzić w codziennych czynnościach proste zmiany, dzięki którym karmienie kota w domu będzie dla niego równie atrakcyjnym zajęciem, jak polowanie. Zużywając energię, na zdobycie jedzenia przy pomocy zabawy, kot będzie zaspokojony psychicznie i fizycznie. Istotne jest, aby przy zabawie nową zabawką serwować naszemu pupilowi jedzenie inne od otrzymywanego dotychczas – smaczniejsze.

Kot zwykle nie uczy się dobrze bezpośrednio po posiłku. Żeby kąsek jedzenia stał się dla niego nagrodą, zwierzę musi być choć trochę głodne. Pokarm pojawiający się natychmiast po wykonaniu określonego zadania oznacza dla nienajedzonego kota pozytywną konsekwencję, co zachęca go do powtarzania tych samych zachowań. Skuteczna tresura kota opiera się na natychmiastowym nagradzaniu właściwych zachowań czymś, co kot wysoko cenił. Koty łatwo tracą zainteresowanie nagrodą, która się powtarza. Pojedyncza nagroda powinna mieć rozmiar połowy paznokcia. Dobrze jest też zadbać o to, żeby niektóre rodzaje ulubionych nagród zwierzę otrzymywało wyłącznie podczas treningu. Znakomicie podniesie to wartość jako wzmacniacz pożądanych zachowań.

ZAPACH NOWEJ ZABAWKI JEST ISTOTNY

Wpływa w wielkim stopniu na postrzeganie przez kota środowiska. Ich subtelne powonienie i umiejętność odbierania komunikatów pozostawianych przez inne koty sprawiają, że ich świat subiektywnie mocno różni się od naszego.

Koty nawykowo węszą swoje terytorium, sprawdzając czy od czasu poprzedniej „inspekcji”nie zaszły jakieś zmiany. Koty ocierając się o nowe meble w domu, przekazują innym kotom, że tu były. Ponadto kot, który pozostawił swój zapach, czuje się bezpieczniej w swoim środowisku. Nowa zabawka nie nosi zapachu miejscowego kota, więc może być traktowane jako potencjalne zagrożenie.

Na szczęście nie trudno jest pobrać zapach kota, kiedy zwierzę jest zadowolone i odprężone, po czym przenieść tę chemiczną informację tak, jakby oznakował je osobiście. Takie działanie będzie korzystnym wstępem do treningu. Zapach naszego kota uzyskamy za pomocą założenia bawełnianej rękawiczki i głaskania go w rejonie uszu, pod brodą i na policzkach. Dodatkowo można położyć kawałek tkaniny na jego posłaniu. Wylegując się na nim, nasyci go swoim zapachem. Dysponując w ten sposób uzyskaną „próbką zapachu” pocieraj nią nową zabawkę.

JAK OSWOIĆ KOTA Z NOWĄ ZABAWKĄ?

Koty są zwierzętami skrajnie ostrożnymi – to dziedzictwo po samotnie żyjących przodkach. Liczne badania naukowe udowodniły, że radzą sobie o wiele lepiej i wykazują mniej objawów stresu, mając poczucie panowania nad sytuacją. Wytresować kota jest łatwiej, kiedy zwierzę jest pewne siebie i wie, że w każdej chwili może się wycofać. Należy zatem stworzyć kotu okazję do obserwowania nowej zabawki z bezpiecznej odległości, co pozwali mu ustalić, czy powinien:

• Uciekać, jeśli uzna, że jego bezpieczeństwo jest zagrożone
• Zignorować bodziec, bo nie jest ani groźny, ani interesujący
• Zbliżyć się, zachowując ostrożność, i sprawdzić, czy dany obiekt nie wiąże się z jakąś nagrodą
•  

Kiedy zauważysz, że Twój kot bez lęku obserwuje nowy obiekt, zbliża się do niego i zaczyna go badać, powinieneś nagradzać każdy krok zwierzęcia z osobna, żeby pozytywne nastawienie do bodźca skojarzyło mu się z przyjemnymi konsekwencjami.

Jeśli reakcją kota jest szybki ogląd, a następnie ignorowanie koła należy użyć metody wabienia, za pomocą której nauczysz kota, że interakcja z tym bodźcem skutkuje nagrodą.

Jeżeli kot zlęknie się kręcącego się niespodziewanie koła, można zredukować ten lęk, kręcąc samemu kołem, gdy kot przebywa dalej. Powtarzający się kontakt z tak osłabionym bodźcem pozwoli zwierzęciu oswoić się z nim. Następnie możesz stopniowo zwiększać tę czynność w bliższym niż wcześniej towarzystwie kota. Jednak wciąż utrzymując go na poziomie, który nie budzi jego lęku. Takie stopniowe i łagodne poznawanie kota z kołem do biegania daje mu czas na upewnienie się, że nie ma w nim nic groźnego. Jest to tak zwany proces desensytyzacji, który ostatecznie sprawi, że kot powinien przestać się bać koła, ale nie spowoduje to, by zaczął postrzegać je pozytywnie.

Kolejnym krokiem w tej sytuacji jest tzw. Kontrwarunkowanie polegające na kojarzeniu kręcącego się koła z czymś przyjemnym, czyli np. jedzeniem podanym od razu po próbie podejścia kota do zabawki (nęcenie). Sam fakt, że kot nauczył się, że koło nie jest dla niego groźne, nie oznacza jeszcze, że będzie miał ochotę biegać na nim.

NĘCENIE I NAGRADZANIE

To najlepszy sposób, by zachęcić kota do aktywnego działania polegającego na bieganiu na bieżni. Przynęta to coś, co ma nęcić, wzbudzić w kocie pożądanie, więc najczęściej w jej charakterze używa się pokarmu. Podczas treningu ważne jest dostarczenie nagrody we właściwym momencie, gdyż koty potrafią szybko przerzucać uwagę z jednej rzeczy na drugą. W chwili, gdy wręczasz kotu jego nagrodę, on może zajmować się czymś zupełnie innym niż to, za co miał być nagrodzony. Skojarzy więc przynętę z nieistotnym dla sprawy zachowaniem, które bezpośrednio poprzedzało otrzymanie nagrody, ponieważ te dwa zdarzenia były najbliższe sobie w czasie. Sekretem skutecznego szkolenia jest nagradzanie właściwego zachowania dokładnie w tym momencie, w którym ono zachodzi. Wówczas istnieje największe prawdopodobieństwo, że kot skojarzy nagrodę właśnie z nim, a nie z czymś, co zdarzyło się przypadkiem kilka sekund później.

ZNAKOWANIE ZACHOWANIA

Pierwszym zachowaniem, które możemy nagrodzić jest po prostu poruszanie się w kierunku koła. Należy pamiętać, że mamy tylko kilka sekund, by sięgnąć po nagrodę i podsunąć ją kotu. Zatem istnieje możliwość, że kot poruszając się w kierunku koła ale jednocześnie słysząc jakikolwiek szum z przeciwnego kierunku zatrzyma się i odwróci, aby sprawdzić, co się dzieje. W tej sytuacji nagrodzimy w rzeczywistości zwrócenie się kota w stronę odgłosów, czyli coś dokładnie przeciwnego. W języku fachowym jest to tzw. znakowanie zachowania. Takie znaczniki, czyli nagrodę za zachowanie, powinno się połączyć z głośno wypowiadanym słowem np. „dobrze”. Najlepiej wypowiadać to ze szczególną intonacją, jakiej nie używa się poza treningiem. Początkowo słowo to nie ma dla kota żadnego znaczenia. Należy więc nauczyć go, że kiedy je słyszy, może być pewny otrzymania nagrody. Zwierzęta uczą się najszybciej jeśli dźwięk słowa pełniącego funkcję znacznika i pojawiania się nagrody lekko nakładają się na siebie w czasie. Podczas tego szkolenia słowo musi zawsze poprzedzać nagrodę i czas pomiędzy nimi powinien być możliwie krótki. Kot nauczy się, że słowo zapowiada pojawienie się nagrody. Kot musi nauczyć się, że nagrodę otrzymuje za każde wejście na koło.

Następny krok polega na skłonieniu kota, by pozostał przez pewien czas na kole. Zmierzamy do tego małymi krokami opóźniając hasło „dobrze” o dodatkową sekundę. Wiele kotów spróbuje najpierw stanąć jedną łapką i już za to powinny otrzymać pierwszą nagrodę, następnie nagrodę za dwie łapki itd. W ten sposób rozkładamy drogę do głównego celu na mniejsze, łatwiejsze do osiągnięcia kroki. Kiedy kot poczuje się pewnie przebywając na kole to w etapie drugim należy go nauczyć aby podążał za wskaźnikiem i zaczynał poruszać samodzielnie kołem. Wówczas po krótkiej chwili wypowiadamy werbalny znacznik „dobrze”, by powiadomić kota, że za chwilę otrzyma nagrodę.

WZMACNIANIE CIĄGŁE

Nagradzanie kota za każde prawidłowe zachowanie wytwarza w jego pamięci skojarzenie tego zachowania z nagrodą. Jest to tzw. wzmacnianie ciągłe, od którego należy stopniowo odchodzić, gdy kot trwale zachowuje się w pożądany sposób. Moment stopniowego odejścia można częściowo zastępować wzmacnianiem sporadycznym. Zjawiska te podobne są do hazardu, gdyż tez opiera się na częściowym czy sporadycznym wzmacnianiu. Gracz nigdy nie wie, czy kolejnym razem wygra czy nie i to właśnie utrwala jego nałóg. Kiedy w końcu mu się udaje ma silniejsze poczucie wygranej, niż gdyby wygrywał za każdym razem. Zatem systematycznie zmieniając czas wręczanej nagrody i jej rodzaj, a także dając ją kotu nie za każdym razem, zwiększamy szansę na pełny sukces szkolenia.

KIEDY I JAK ZAKOŃCZYĆ TRENING?

Najprościej byłoby zwyczajnie odejść, ale zapewne nie będzie to dla kota wystarczająco jasny sygnał, że na nic więcej nie powinien liczyć. Pomocą będzie sygnał wyraźnie dający kotu do zrozumienia, że sesja dobiegła końca. Może to być coś prostego jak np. głośno wypowiedziane słowo „koniec”, „to wszystko”. W ślad za tym sygnałem zawsze musi iść pakowanie nagród do stale używanego w tym celu pojemnika i oddalanie się od kota. Zwierzę szybko nauczy się, że szans na dalsze nagrody już nie będzie w tym czasie.

CIERPLIWOŚĆ

Wybór określonego zachowania może zajmować Twojemu kotu nieco czasu. Jeśli więc nie robi od razu tego, czego od niego oczekujesz, nie zniechęcaj się, lecz siedź spokojnie i czekaj. Daj mu czas na przetworzenie informacji i podjęcia działania.

ODPOCZYNEK

Sesje szkolenia nie powinny trwać dłużej niż 10 minut. Krótkie sesje uchronią kota od zmęczenia, znudzenia i frustracji. Ważne jest wynagradzanie stanu odprężenia po wysiłku. Nagrodą może być dodatkowe głaskanie po całym treningu. Wręczając dodatkową nagrodę za bieganie na kole wytwarzamy skojarzenie pomiędzy wysiłkiem fizycznym a stanem odprężenia. W istocie zwierzę otrzymuje podwójną nagrodę – ma okazję na zdobycie smacznych kąsków oraz odprężenie i porcję pieszczot.

A TERAZ PORA ZACZYNAĆ !